گویند که گرد مَه، زمین می‌گردد
دور فلک و عرش برین می‌گردد
خورشید، جمال مجتبی را دیده است
حیران شده است و این چنین می‌گردد
میلاد دومین اختر تابتاک آسمان ولایت مبارک
سلام ای حُسن عالمتاب، ای روح سحر سیما
سلام ای آیه مظلوم، ای غم، سوره زیبا
سلام ای دومین خورشید، ای روشن‌ترین امید
بتاب ای عصمت روشن، بتاب ای عصمت زیبا
میلاد نور مبارک
سرشار شمیم اهل بیت آمده است
شادی به حریم اهل بیت آمده است
جوشان شده است چشمه فیض خدای
میلاد کریم اهل بیت آمده است
ماهِ روزه بود و ماه‌پاره‌ای از ورای ابرها پدید شد
آفریدگار عشق و عقل نیز شادمان از آنچه آفرید شد
مجتبی که شیعه رسول بود، اولین ودیعه بتول بود
از نهاد مرتضی حلول کرد بعد از آن مدینه رو سپید شد
با مردم آن‌گونه نشست و برخاست کن که دوست داری، با تو رفتار کنند
امام حسن مجتبی (ع)
بخشش پیش از درخواست ، بزرگ‌ترین بزرگواری‌هاست
امام حسن مجتبی (ع)
شوخی، بزرگی و ابهت را از میان می‌برد
شخص ساکت از بزرگی و وقار بیشتری بهره‌مند است
امام حسن مجتبی (ع)
سرآمد عقل برخورد نیکو و شایسته با مردم است
امام حسن مجتبی (ع)
بر ماه تمام ماه رحمت صلوات
بر نور جمال حُسن و حکمت صلوات
در سفره ی ماه رمضان فیض حَسن
بخشیده به عرش و فرش، نعمت، صلوات
میلاد امام حسن علیه السلام مبارک باد
گلی زیبا نمایان در چمن شد
شب میلاد مولایم حسن شد
شدم امشب سراپا مست نامش
یقین مرغ دلم گردیده رامش
ولادت امام حسن مجتبی (ع) مبارک
این مه که به بستان ولایت آمد
نوری ست که از بهر هدایت آمد
او آمده تا نور به شب ها بخشد
روح شرف و عشق به دنیا بخشد
میلاد امام حسن علیه السلام بر شما مبارک باد
ای تو با قلبم صمیمی یا حسن
تو کریم بن کریمی یا حسن
داری از زهرا نشان یا مجتبی
مهربانی دل رحیمی یا حسن
میلاد کریم اهل بیت مبارک
گناه و اشتباه دیگران را به زودی سرزنش مکن و میان او و اشتباهش
راهی برای عذرخواهی قرار بده
امام حسن مجتبی (ع)
والاترین جایگاه نزد خداوند از آنِ کسی است که به حقوق مردم
آشنا باشد و در برآوردن آن بکوشد
امام حسن مجتبی (ع)
بخل، سرآمد همه بدی‌ها و زشتی‌هاست
و محبت و دوستی را از دل‌ها بیرون می‌کند
امام حسن مجتبی (ع)
او رود زلالی ست که درفصل عطش
جود و کرم خویش به دریا بخشد
از لطف ، کریم اهل بیت عصمت
ما را زکرم خدا به فردا بخشد
میلاد امام حسن علیه السلام مبارک باد
آن سید خوبان بهشت آمده تا
برمهرو وفا ارزش و معنا بخشد
او آمده با نام حسن در حسنش
شوری به سرا پرده مولا بخشد
میلاد امام حسن علیه السلام مبارک باد
او آمده تا باور و ایمان و صفا
همراه دو صد عاطفه برما بخشد
او آمده از صلح و محبت بی شک
جانی ز ولا برتن تنها بخشد
میلاد امام حسن علیه السلام مبارک باد
چو بر نیمه رسید ماه مبارک
بیامد لطفی از رب تبارک
شبر،نیکو خصال و ماه صورت
کریم و اسوه در زهد و بلاغت
ولادت با سعادت امام حسن مبارک
مهمانی حق چه باصفا شد
میلاد امام مجتبی شد
این عید بر عاشقان مبارک
جوانان بهشت را سید است او
اگر تو طالب حلمی ز وی جو
منم محتاج لطف آل اطهر
شفاعت کن اماما روز محشر
میلاد امام حسن مجتبی مبارک
مژده ای دل نور چشم مرتضی آمد خوش‌آمد
شام میلاد امام مجبتی آمد خوش آمد
غم مخور ای دل که در ماه دعا و استجابت
بهر تأثیر دعا، روح دعا آمد خوش آمد
رمضان، بهشت خدا شده ز گل جمال تو یا حسن
یم علم و حکمت و معرفت، نمی از کمال تو یا حسن
تو علی، تو فاطمه، تو حسن، تو حسین یا که محمدی؟
که عیان جلالت پنج‌تن، بُوَد از جمال تو یا حسن
میلاد کریم سبزپوش آل فاطمه، تنهاترین سردار لشکر حیدر و غریب شهر پیامبر تهنیت باد.
من اسیر کرم گل پسر فاطمه ام
حسنی ام بنویسید به روی کفنم
روزه داران به رهش جان و دل ایثار کنید
امشب از جام تولای وی افطار کنید
میلاد کریم اهل بیت مبارک
مهمانی حق چه باصفا شد
میلاد امام مجتبی شد
تا خدا هست و خدایی می کند
مجتبی مشکل گشایی می کند
بنگر به مرتضی که در این ماه روزه را
با بوسه از لب پسر افطار می کند
با عشق حسن من به جهان ناز کنم
افطارمو با نام حسن باز کنم
صد شکر که درک شب قدر رمضان
با جشن ولادتش آغاز کنم
در جود و کرم دست خدا هست حسن
دست همه را وقت عطا بست حسن
نومید نگردد کسی از درگه او
زیرا که کریم اهل بیت است حسن
پیامبر: به حسن شکوه و جذبه و وقار و به حسین بخشندگی و رحمت خود را بخشیدم.
بر خوان رحمت خداوند، امروز دست کریم تو ساقی سعادت است و ما نه تشنه طهور که جرعه نوش ظهور رُخت به صف ایستاده ایم.